Intersekcije između ženskog i regionalnog identiteta u odabranim romanima suvremenih spisateljica s postjugoslavenskog prostora

Сажетак

Ovaj rad se fokusira na presjecišta odnosno intersekcije između konstruiranog ženskog spolnog i rodnog identiteta i prostornog identiteta, točnije regionalnog balkanskog identiteta protagonistica odabranih romana u skladu s intersekcionalnim feminističkim pristupom. Riječ je o romanima suvremenih spisateljica s postjugoslavenskog prostora objavljenima u razdoblju od 2008. do 2011. godine: Korov je samo biljka na krivom mjestu Stele Jelinčić (2008), Paprat Dunje Radosavljević (2009) i Mogla je biti prosta priča Ajle Terzić (2011). Odabrani romani, koji se usredotočuju na pitanja ženske subjektivnosti te iz ženske perspektive pripovijedaju o iskustvima žena u postjugoslavenskom tranzicijskom kontekstu, razmatraju se iz rodno orijentirane i regionalno specifične perspektive.

Od osobite važnosti za analizu su premise intersekcionalnog feminizma i suvremenih feminističkih teorija, naročito lokaciona feministička kritika i feministički diskursi unutar nove geografije identiteta Susan Stanford Friedman koje se kombiniraju s kritikom balkanističkoga diskursa Marie Todorove i primjenjuju na analizu romana. U ovom kontekstu ključna je imagologija Balkana kao prostora zamišljenog i konstruiranog u suprotnosti s imaginacijom prostora tzv. Zapada. Također, nastoje se mapirati i sagledati aspekti koji nude mogućnost propitivanja spolnih, rodnih i prostornih identiteta kao društvenih konstrukata te diskursi koji određuju društveno konstruirane predodžbe ženskosti i načini na koje se ova problematika manifestira u književnoj produkciji suvremenih autorica s postjugoslavenskog prostora na početku 21. stoljeća. Nadalje, rad se osvrće na problematiku i konstrukcije protagosnistica kao migrantskih i izmještenih ženskih subjekata koji se ili nalaze u ambivalentnoj poziciji između, između prostora i kultura ili se odlučuju za višestruku pripadnost.