Umetnica i njena muza: od ženskih tela ka ženskim identitetima (Drakulić, Bašić, Hasanbegović, Bastašić)

Apstrakt

Ovaj tekst ispituje građenje umetničkog identiteta kroz prizmu tekstova ženskih autora 21. veka. Uzimajući u obzir antičke i moderne konstrukcije odnosa između stvaraoca i muze, članak se u prvoj liniji bavi feminističkim strategijama idealnog jedinstva, vekovima oblikovanim unutar patrijarhalnog konteksta stvaralaštva. Slavenka Drakulić, Adisa Bašić, Dijala Hasanbegović i Lana Bastašić koriste se različitim subverzivnim strategijama kako bi ispitale i izmenile okvire zadate tim kontekstom. U ovoj analizi možemo poći od teškoća sa kojima se emancipovana moderna muza susreće u nastojanju da bude prepoznata kao samostalna umetnica. U odabranim književnim tekstovima vidimo aktivnije delovanje koje podrazumeva preokretanje tradicionalnih rodnih uloga u ljubavnim odnosima, ili književni obračun sa muškim kolegama-profiterima sa literarne scene. Imajući u vidu da ideal odnosa između muze i stvaraoca, to jest, između inspiracije i kreacije, ne treba biti narušen, još jedno pitanje koje se otvara jeste i to u kojoj meri je ukidanje ili proširivanje ove konstrukcije opravdano.