Metajezik iščašenog žanra: postdramski tekst Milene Marković

Apstrakt

Savremena srpska drama obeležena je u velikoj meri ženskim autorskim senzibilitetom, što ne pokazuje samo prisutnost imena kao što su Biljana Srbljanović, Milena Marković, Maja Pelević, Milena Bogavac itd., nego i sama promena diskursa i forme dramskog teksta. Ove promene najvidljivije su upravo u dramama Milene Marković: od fragmentarnosti do lirizma, od egzibicionizma performanasa u telu klasičnog dramskog patosa do kabarea istorijske drame. Feministička teorija, kritika i filozofija, a naročito utopijski idealizam i radikalni jezik sajberfeministkinja (Dona Haravej), kao i hrabrost preispitivanja granica sopstvenih teorijskih postulata postfeministkinja (Džudit Batler), u ovom tekstu su platforma dijaloga s tekstovima Milene Marković.