Roman kao telo i telo kao rečenica – Zlatna beležnica Doris Lesing

Apstrakt

Predmet analize rada jesu mehanizmi društvene i psihičke konstrukcije polne razlike u romanu Zlatna beležnica - Doris Lesing (The Golden Notebook - Doris Lessing). Istražuju se narativne tehnike kojima junakinja, u svojstvu žene pisca, urušava harmonizujuću koherentnost diskursa i problematizuje analogiju između ugrožene sposobnosti žene i njenog nedostatka moći samoodređivanja. Posebna pažnja poklanja se fenomenu slobodne žene i ženske slobode, koji se sagledavaju u psihološkom, jezičkom i društvenom kontekstu. Metodološko polazište je Lakanova psihoanalitička teorija, odnosno njena revizija koju su izvršile postlakanovske feminističke teoretičarke Julija Kristeva, Lus Irigaraj i Elen Siksu, predlažući transgresibilne strategije, koje bi ženi, u falogocentričnom diskursu, omogućile pristup sebi, sopstvenom telu, jeziku, želji. Primeri tih strategija otkrivaju se na planu strukture romana, jezika i transformacije kroz koju prolazi junakinja Ana Vulf.