Glavni tokovi u autobiografijama dalitskih žena u Indiji

Apstrakt

Daliti, koji su u Indiji na periferiji društva, stvorili su sopstveni glas protestujući protiv očite marginalizacije u društvu zasnovanom na kastama, što im je pomoglo da osvoje centralnu poziciju u književnosti. Najnoviji izdanci dalitske književnosti jesu autobiografije dalitskih žena koje su bile žrtve dvostruke opresije, od strane viših kasta i usled patrijarhalnog uređenja među Dalitima. Ove autobiografije su jedinstvene na mnogo načina i veran su odraz distopijske patnje dalitskih žena, kao i istorijski zapis o toj patnji. Ovaj rad nastoji da smesti njihove autobiografije u društveno-politički kontekst indijskih Dalita, kao i da utvrdi glavne tokove unutar njih. Na kraju dolazimo do važnih zaključaka na osnovu subalternih studija i pokušavamo da utvrdimo kako individualni glasovi dalitskih žena artikulisani u ovim autobiografijama odbacuju kontroverznu tvrdnju Gajatri Spivak da podređeni ne mogu da govore.